W 2019 r. wdrażano „Program ochrony środowiska dla miasta Poznania na lata 2017-2020 z perspektywą do 2024 r.”

Program Ochrony Środowiska dla Miasta Poznania na lata 2017-2020 z perspektywą do 2024 r.

„Program Ochrony Środowiska dla Miasta Poznania na lata 2017-2020 z perspektywą do 2024 r.” (POŚ) ma na celu poprawę jakości życia osób mieszkających w Poznaniu, w warunkach zrównoważonego rozwoju, przy zachowaniu wysokiej jakości środowiska i istotnych walorach przyrodniczych, będących podstawą rozwoju gospodarczego miasta.
Podstawowe cele Programu obejmują:

osiągnięcie dobrej jakości powietrza – dążenie do osiągnięcia dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń powietrza
zmniejszenie hałasu komunikacyjnego w przestrzeni miejskiej
utrzymanie stopnia emisji pól elektromagnetycznych poniżej dopuszczalnego poziomu
racjonalne korzystanie z zasobów wodnych, ochrona przed powodzią, suszą i deficytem wody
poprawa jakości wody, rozwój infrastruktury wodnokanalizacyjnej
ochrona złóż kopalin
poprawa jakości gleby i ziemi
zapewnienie zrównoważonego systemu gospodarki odpadami
ochrona i zachowanie różnorodności biologicznej oraz tworzenie sieci obszarów chronionych
zmniejszenie ryzyka wystąpienia poważnych awarii przemysłowych i pochodzących z transportu
zwiększenie świadomości ekologicznej społeczeństwa
zapewnienie stałego i rzetelnego monitoringu środowiska

Ochrona wód w Poznaniu

Wody powierzchniowe

Poznań zajmuje 9. miejsce wśród 198 polskich miast pod względem zagrożenia środowiska ściekami przemysłowymi oraz komunalnymi oraz 14. miejsce wśród 96 miast pod względem zużycia wody na cele przemysłowe oraz komunalne.

Do najważniejszych działań związanych z ochroną wód powierzchniowych (w tym jezior) na terenie Poznania w 2019 r. należały:

biologiczna odnowa wód rzeki Bogdanki – w 2019 r. trwała renowacja i odmulenie stawu sołackiego nr 1, która objęła wydobycie oraz wywiezienie 7,3 tys. m³ namułów (po odsączeniu). Planowany jest także remont oraz wymiana uszkodzonych elementów platformy widokowej, uzupełnienie ubytków oraz wymiana elementów umocnień na brzegach i skarpach stawu, remont oraz konserwacja elementów budowli piętrząco-upustowej, naprawa ubytków konstrukcji, prace wykończeniowe i porządkowe na brzegach stawów, renowacja zieleni trawników, nawierzchni ścieżek. Zakończenie prac przewiduje się koniec maja 2020 r.
rekultywacja, poprawa i stabilizacja jakości wód jezior Strzeszyńskiego i Rusałka – zrealizowano zabiegi mobilnej inaktywacji związków fosforu w wodach jezior, polegające na podawaniu preparatu soli żelazowej za pomocą urządzenia mobilnego oraz dalszym napowietrzaniu wody jeziornej przy użyciu aeratora, dodatkowo wykaszano rdestnicę kędzierzawą – ok. 20-25 ton biomasy, rozwijającej się w jeziorze Rusałka. Działania rekultywacyjne na wodach Jeziora Strzeszyńskiego i jego dopływie przynoszą zamierzony efekt, czego dowodem jest brak zakwitów sinicowych od 2012 r. Zauważalna jest poprawa jakości wód jeziora w stosunku do lat poprzednich, co potwierdza wzrastający poziom przeźroczystości wód. W 2019 r. poddano modernizacji aerator z Jeziora Strzeszyńskiego, który został rozbudowany o panel słoneczny. Dzięki gromadzonej energii napowietrzanie wody jest możliwe także w okresie bezwietrznym, co zwiększa jego wydajność
konserwacja rowów, cieków, zbiorników wodnych oraz małej retencji i budowli hydrotechnicznych – realizując ten projekt wykonano:
- konserwację 10 odcinków cieków i rowów (odmulono łącznie 27 km cieków) i 8 budowli hydrotechnicznych, m.in. usunięto zatory, namuły, dokonano oczyszczenia przepustów, skoszenia skarp, oczyszczenia cieków z zalegających śmieci, zatorów z traw i gałęzi
- badania jakości wody Rowu Złotnickiego, a także 5-krotnie przeprowadzono sprzątanie brzegów jezior: Strzeszyńskiego, Kierskiego i Rusałka (zebrano 29,8 t zmieszanych odpadów komunalnych)
- aktualizację potrzeb konserwacji na wybranych ciekach miasta Poznania pod kątem aktualnych parametrów technicznych, rozpoznając potrzeby i konieczność wykonania robót
badanie wody i osadu w jeziorze Rusałka – celem badań było określenie czasowej zmienności jakości jego wód, z uwzględnieniem wpływu osadów dennych oraz zasilającej zbiornik rzeki Bogdanki. Przeprowadzono je obejmując wszystkie pory roku na 3 stanowiskach zlokalizowanych wzdłuż osi podłużnej akwenu. Dzięki prowadzonej rekultywacji – mobilnej inaktywacji połączonej z aeracją, w zbiorniku utrzymywał się niski poziom stężeń fosforu w wodzie i ograniczenie rozwoju sinic nawet w przypadku dużego zasilania ze zlewni (intensywne opady) i wydzielania z płytkiego dna (w przypadku wysokich temperatur)
regularne kontrole i nadzór nad kąpieliskami – w granicach miasta funkcjonuje 6 kąpielisk, które charakteryzują się jednymi z najlepszych parametrów czystości na tle innych zbiorników wodnych położonych w promieniu 100 km. W Polsce nie ma miasta, w którym funkcjonuje tak duża ilość kąpielisk, których status wyznaczany jest na podstawie rygorystycznych przepisów prawa wraz ze wszelkimi niezbędnymi badaniami sanitarnymi

Wody podziemne

W 2019 r. Miasto Poznań realizowało wiele działań w celu ochrony jakościowej i ilościowej wód podziemnych:

prowadzona była systematyczna inwentaryzacja ujęć wód podziemnych na terenie miasta, ze szczególnym uwzględnieniem zasięgu obszaru zasilania ujęć oraz wielkości zasobów eksploatacyjnych wód podziemnych ujęcia
prowadzono nadzór i kontrolę przy pracach związanych z:
- likwidacją nieczynnych lub zużytych techniczne studni ujmujących wody podziemne (likwidacja 11 studni), które mogły być bezpośrednią drogą przemieszczania się zanieczyszczeń z powierzchni terenu do ujmowanej warstwy wodonośnej
- projektowaniem ujęć wód (18 nowych studni) oraz wykonaniem nowych studni (10 studni) dla potrzeb zaopatrzenia w wodę obiektów wojskowych, przemysłowych, usługowych, sportowych oraz dla potrzeb rolnych
- funkcjonowaniem monitoringu jakości wód gruntowych na terenach przedsięwzięć mogących negatywnie oddziaływać na wody gruntowe, takich jak stacje paliw płynnych, zakłady przemysłowe, zakłady produkcyjne (monitoring prowadzony przez osoby zarządzające obiektem). Nadzorem objęto 22 obiekty, w 6 przypadkach stwierdzono nieznacznie podwyższone stężenia niektórych zanieczyszczeń, które zakwalifikowano do dalszej obserwacji w celu oceny zmian jakości wód. Ponadto w celu modernizacji istniejącej sieci monitoringu lokalnego wód gruntowych lub wykonania nowej sieci zostały przewidziane do realizacji otwory obserwacyjne na terenie 8 obiektów

Ochrona powietrza w Poznaniu

Emisja zanieczyszczeń z zakładów przemysłowych

W 2018 r. (najnowsze dostępne dane) w Poznaniu odnotowano wzrost emisji pyłów (o 14%) oraz spadek emisji gazów – z wyłączeniem dwutlenku węgla (o 16%) z poznańskich zakładów przemysłowych. Z uwagi na fakt, że dwutlenek węgla stanowi ponad 99% zanieczyszczeń gazowych, łączna emisja tego typu zanieczyszczeń wzrosła o 16%.

W przypadku gazów, odnotowano wzrost emisji dwutlenku siarki (o 20%) oraz tlenku węgla (o 17%), natomiast doszło do zmniejszenia emisji w przypadku tlenku azotu (o 16%).

Według GUS, Poznań znalazł się na 17. miejscu wśród polskich miast o dużej skali zagrożenia emisją zanieczyszczeń powietrza. Dzięki stosowanym w Poznaniu urządzeniom do redukcji wytworzonych substancji, znaczna ich część nie dostaje się do powietrza. W 2018 r. instalacje zatrzymały 99,8% pyłów 61% substancji gazowych (bez CO₂).

Klasyfikacja stref zamieszkania wg kryteriów ochrony zdrowia

Analiza rocznej oceny jakości powietrza za 2018 r. (najnowsze dostępne dane) dla obszaru aglomeracji poznańskiej (obejmującej obszar miasta Poznania) wykonanej przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska (WIOŚ) w ramach państwowego monitoringu środowiska pokazuje, że normatywne stężenia poszczególnych rodzajów substancji, z uwzględnieniem kryteriów określonych w celu ochrony zdrowia, z wyjątkiem dopuszczalnej liczby dni z przekroczeniami normy dobowej pyłu PM10 oraz poziomu docelowego benzo(a)piranu, nie zostały w Poznaniu przekroczone.

W związku z powyższym zaklasyfikowano strefę aglomeracji poznańskiej do klasy A pod względem substancji, których stężenia nie przekroczyły dopuszczalnych norm oraz do klasy C z powodu przekroczeń norm dla pyłu PM10 (dla 24 godzin) oraz poziomu docelowego benzo(a)pirenu.

Pył PM10

Powodem przekraczania norm jest tzw. niska emisja, pochodząca przede wszystkim z procesu spalania paliw stałych w indywidualnych systemach grzewczych.

Pomimo tej sytuacji, w okresie ostatnich 20 lat na terenie miasta nie zostało przekroczone stężenie średnioroczne pyłu zawieszonego PM10.

Średnie stężenie średnioroczne pyłu PM10 odnotowane w aglomeracji poznańskiej w 2018 r. wyniosło 30 µg/m3 przy obowiązującej normie 40 µg/m3. Natomiast największa liczba dni z przekroczeniami poziomu dopuszczalnego 24-godzinnego pyłu PM10 na jednym z punktów pomiarowych wynosiła 54 dni przy obowiązującej normie 35 dni.

Pył PM2,5

Substancją, która również jest uwzględniana w ocenach jakości powietrza jest pył zawieszony PM2,5, którego norma roczna wynosi 25 µg/m³. W 2018 r. poziom ten nie został przekroczony, a średnie stężenie roczne wyniosło 22 µg/m³.

Rozkład czasowy występowania przekroczeń stężeń 24-godzinnych pyłu zawieszonego PM10 oraz pyłu PM2,5 wskazuje na wpływ sezonu grzewczego (od października do marca) na zwiększenie stężenia zanieczyszczeń pyłowych. Emisja pyłów drobnych jest dominująca przy spalaniu paliw stałych (w tym także pochodzących ze spalania drewna w kominkach oraz spalania biomasy, gdzie ładunek pyłów wprowadzany do środowiska jest większy niż ze spalania węgla).

Średnioroczne stężenie pyłów w Poznaniu

pobierz dane XLS

ESA – Edukacyjna Sieć Antysmogowa

Z odczytów 211 czujników zainstalowanych na szkolnych budynkach w ponad 20 gminach aglomeracji poznańskiej (w tym 86 w Poznaniu) w ramach Edukacyjnej Sieci Antysmogowej prowadzonej przez Stowarzyszenie Metropolia Poznań wynika, że w 2019 r. w żadnej dzielnicy Poznania oraz gminie Metropolii nie stwierdzono przekroczenia norm dla średniorocznego stężenia pyłów PM10 i PM2,5.

Ponadnormatywne wartości odnotowano w niektórych dzielnicach w Poznaniu pod względem innego wskaźnika – liczby dni z przekroczeniami poziomu dopuszczalnego 24-godzinnego pyłu PM10. Najgorszy wynik zarejestrowano na Wildzie – 55 takich dni, w mniejszym stopniu normy (35 dni) zostały przekroczone na Jeżycach i Grunwaldzie. Pomiary w dzielnicach Nowe Miasto (32 dni) i Stare Miasto (34 dni) mieściły się poniżej wyznaczonej granicy.

Warunki meteorologiczne

Istotnym czynnikiem wpływającym na jakość powietrza są warunki meteorologiczne, które oddziałują na tempo rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń. Niekorzystne scenariusze meteorologiczne mogą wpływać na długotrwałe utrzymywanie się substancji na danym terenie i powodować ich wysokie kumulacje. Najmniej korzystne warunki wiążą się z niską temperaturą powietrza, co powoduje wzmożoną emisją z systemów grzewczych, niską prędkością wiatru – uniemożliwiającą dyspersję zanieczyszczeń oraz niskim położeniem warstwy mieszania i stanem stałym równowagi atmosfery, co oznacza stagnację lub niewielki ruch mas powietrza.

Plan Gospodarki Niskoemisyjnej

Plan Gospodarki Niskoemisyjnej dla gmin Metropolii Poznań zakłada zmniejszenie o 30% emisji szkodliwych gazów cieplarnianych w perspektywie do 2040 r. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez ograniczenie zużycia energii ze źródeł konwencjonalnych, a także zwiększenie udziału energii ze źródeł odnawialnych w bilansie energetycznym.

Uchwała antysmogowa Sejmiku Województwa Wielopolskiego

W maju 2018 r. weszła w życie uchwała Sejmiku Województwa Wielopolskiego w sprawie wprowadzenia na obszarze Poznania ograniczeń lub zakazów w zakresie eksploatacji instalacji, w których następuje spalanie paliw. Uchwała przewiduje m.in:

zakaz stosowania paliw najgorszej jakości
wyznaczenie granicznych terminów wymiany starych przestarzałych systemów grzewczych
dopuszczenie do eksploatacji wyłącznie kotłów z automatycznym podajnikiem paliw, spełniających wymagania klasy 5 według normy PN-EN 303-5:2012
wprowadzenie okresowych zakazów stosowania źródeł opalanych paliwami stałymi (np. kominki), przez obiekty posiadające inne podstawowe źródło ogrzewania

Działania Miasta związane z poprawą jakości powietrza

W 2019 r.:

prowadzono program KAWKA BIS (który jest realizowany w latach 2018-2020), w ramach którego możliwe było pozyskanie środków na likwidację uciążliwych pieców i kotłów opalanych węglem i zastąpienie ich ekologicznym źródłem ciepła. Na program KAWKA BIS w 2019 r. wydatkowano z budżetu Miasta Poznania 1,2 mln zł, a z dofinansowania skorzystały 182 osoby. Uzyskane efekty:
- zlikwidowano 399 pieców opalanych drewnem lub węglem
- zmodernizowano 243 lokale, z czego 58 lokali podłączono do miejskiej sieci cieplnej, 176 lokali podłączonych zostało do instalacji gazowych, a 9 dokonało zmiany na ogrzewanie elektryczne
- zaoszczędzono 1,2 tys. ton opału stałego
- zredukowano emisję PM10 o 10,05 Mg/rok
- zredukowano emisję B(a)P o 7,15 kg/rok
Program Green Poznań realizowany we współpracy z firmą Veolia, którego celem było zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza poprzez m.in. podłączenie budynków do ciepła systemowego. W 2019 r. do cieplika miejskiego podłączono 2 budynki miejskie zarządzane przez Zarząd Komunalnych Zasobów Lokalowych (ZKZL) o mocy ok. 0,3 MW
Fundacja Ekoprognoza przy Politechnice Warszawskiej przygotowywała na zlecenie Miasta 3-dniowe ekoprognozy rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń pyłów drobnych PM10 dla Poznania oraz na tle województwa Wielkopolskiego. Ekoprognozy emitowane były codziennie w sezonie grzewczym i zostały opatrzone piktogramami, które w przystępny sposób podpowiadają, jak zachować się adekwatnie do stanu czystości powietrza
działała miejska usługa internetowa Atmosfera dla Poznania, która dostarczała informacji na temat rzeczywistego i prognozowanego stanu jakości powietrza w mieście, w odniesieniu do obowiązujących norm. Prezentowała wyniki wiarygodnych pomiarów bieżących stężeń zanieczyszczeń pyłowych i gazowych (z państwowego monitoringu powietrza) oraz 3-dniową ekoprognozę stężeń pyłów drobnych PM10. Usługa, przekazując porady i zalecenia, pozwalała podjąć decyzję, jak postępować w dni, kiedy prognozowane są wysokie stężenia pyłów PM10
realizowano projekt z Poznańskiego Budżetu Obywatelskiego Skończmy ze smogiem w Poznaniu. Zlecono wykonywanie badań dronem pod kątem wykrycia w powietrzu spalania niedozwolonych substancji. Dodatkowo, zorganizowano cykl spotkań z mieszkankami i mieszkańcami dotyczących ochrony powietrza

arch. UMP

realizowano program Trzymaj Ciepło (wraz z firmą Veolia), polegający na bezpłatnych badaniach termowizyjnych budynków jednorodzinnych i kamienic (ogrzewanych paliwem stałym) wraz z akcją informacyjną na rzecz oszczędzania energii cieplnej w gospodarstwach domowych. W ramach dotychczasowych 10 edycji akcji badaniom termowizyjnym poddano łącznie ponad 4 800 budynków jednorodzinnych i 200 kamienic w centrum, na Wildzie, Jeżycach oraz Łazarzu. W grudniu 2019 r. rozpoczęła się XI edycja projektu
funkcjonariusze EkoPatrolu Straży Miejskiej systematycznie prowadzili kontrole legalności opału używanego w domowych paleniskach
przeprowadzono termomodernizację 8 placówek oświatowych na łączną kwotę 10,7 mln zł
Stowarzyszenie Metropolia Poznań prowadziło Edukacyjną Sieć Antysmogową. W ramach projektu wyposażono szkoły w 210 czujników pomiaru jakości powietrza oraz monitory pokazujące ich bieżące odczyty
w ramach projektu Miejskiego Planu Adaptacji Do Zmian Klimatu, finansowanego przez Ministerstwo Środowiska został powołany zespół przedstawicielek i przedstawicieli spółek z udziałem Miasta, wydziałów i miejskich jednostek organizacyjnych, w ramach którego zostały wypracowane zapisy dokumentu. Miejski Planu Adaptacji do zmian klimatu dla Miasta Poznania został uchwalony przez Radę Miasta Poznania w kwietniu 2019 r.
na jednym z bloków na os. Winogrady powstał nowy, ekologiczny mural, który dzięki pokryciu go wyjątkową powłoką zawierającą dwutlenek tytanu i reakcji fotokatalizy przez wiele lat będzie oczyszczał powietrze. Sponsorem muralu była firma Enea
Rada Miasta Poznania przyjęła uchwałę kierunkową dotyczącą zwiększenia wykorzystania w mieście odnawialnych źródła energii. Udział Poznania w inicjatywach związanych z zwiększeniem zakresu wykorzystania OZE pozwoli – dzięki współpracy z lokalnymi uczelniami i prywatnymi firmami – na szybszy i zrównoważony rozwój miasta
Miasto Poznań podpisało porozumienie z Politechniką Poznańską dotyczące współpracy przy realizacji strategii energetycznej. Miasto skorzysta z doświadczenia jednej z najlepszych placówek naukowo-dydaktycznych w Polsce, w zakresie poprawy efektywności energetycznej. Strony porozumienia zamierzają realizować wspólne przedsięwzięcia badawczo-rozwojowe, które następnie będą wdrażane w systemie energetycznym Poznania. Pozwoli to na przetestowanie nowych, innowacyjnych rozwiązań w strukturze miejskiej

Działania Miasta Poznania związane z ograniczeniem emisji ze środków transportu

Miasto wdrażało działania mające na celu ograniczenie emisji ze środków transportu poprzez:

wprowadzenie organizacji sprzyjającej maksymalnej płynności ruchu oraz ograniczaniu transportu samochodowego w centrum miasta (m.in. Projekt Centrum, rozszerzanie strefy Tempo 30, przebudowa dróg, rozbudowa sieci dróg rowerowych, budowa parkingów Park&Ride)
wymianę taboru transportu publicznego: w 2019 r. do obsługi pasażerskiej wprowadzone zostały pierwsze w historii miasta autobusy elektryczne (do lutego 2020 r. zaplanowano dostawę 21 elektrycznych autobusów marki Solaris). Na zakup 15 elektrycznych autobusów przegubowych MPK Poznań uzyskało dofinansowanie w ramach Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego. Dotacja na 6 autobusów standardowej długości pochodzi z programu finansowanego w ramach środków krajowych, których dysponentem jest Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Ładowarki autobusowe zainstalowano na os. Sobieskiego, na dworcu autobusowym Garbary, oraz w zajezdni przy ul. Warszawskiej. Spółka z udziałem Miasta Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Sp. z o.o. (MPK) uzyskała dofinansowanie na projekt “Elektryfikacja wybranych linii autobusowych w Poznaniu” w wysokości ponad 90 mln zł. W ramach tego zadania MPK planuje zakup kolejnych 37 autobusów elektrycznych oraz przygotowanie infrastruktury towarzyszącej. Dodatkowe ładowarki pojawią się na dworcach autobusowych Garbary i Os. Sobieskiego, na Górczynie i w zajezdni przy ul. Kaczej
zakup przez MPK 8 samochodów dostawczych napędzanych sprężonym gazem ziemnym CNG. Auta marki Iveco Daily zastąpią pojazdy marki Lublin, które są zasilane olejem napędowym. Nowe samochody emitują mniej zanieczyszczeń i pracują znacznie ciszej od dotychczas używanych pojazdów z silnikiem diesla (koszt to blisko 1 mln zł netto)
wsparcie w zakupie użytkowanego przez Policję radiowozu, który pomoże walczyć z tzw. smogiem fotochemicznym, czyli zanieczyszczeniami powietrza, które pojawiają się głównie latem i powstają ze spalin samochodowych. W samochodzie zamontowano m.in. dymomierz i analizator spalin. Samochód został sfinansowany w równej części z budżetu Policji i Miasta Poznania (koszt całkowity to 300 tys. zł)
zakup elektrycznych radiowozów dla Straży Miejskiej. Pierwszy z nich to samochód marki Hyundai kona, który na jednym ładowaniu może przejechać do 600 kilometrów (koszt to 200 tys. zł)
wprowadzenie do codziennego użytkowania 50 nowoczesnych tramwajów marki Moderus Gamma, zakup 19 nowoczesnych autobusów marki Solaris spełniających normę EURO 6

arch. UMP

wsparcie dla Poznańskiej Kolei Metropolitalnej, która rozpoczęła działalność w czerwcu 2018 r. Obszar funkcjonowania PKM obejmuje gminy w promieniu ok. 50 km od miasta
rozbudowę systemu Poznańskiego Roweru Miejskiego, który w 2019 r. obejmował 143 stacje z 1,7 tys. rowerów

arch. UMP

wsparcie dla rozwoju systemów współdzielenie elektrycznych samochodów, skuterów i hulajnog

Klimat akustyczny w Poznaniu

Mapa akustyczna Poznania

Rejestrowane wartości równoważnego poziomu hałasu ulegają stałemu obniżeniu, mimo iż punktowo notuje się przekroczenie norm, szczególnie z powodu ruchu drogowego oraz lotniczego.

Ruch drogowy zwiększa się szczególnie na miejskim odcinku autostrady A2, gdzie w prawie wszystkich punktach pomiarowych odnotowywane były przekroczenia dopuszczalnych norm poziomu hałasu w porze nocnej, a sporadycznie także w porze dziennej.

Ostatnie kompleksowe pomiary pokazały, że w 2016 r. w stosunku do poprzednich pomiarów w 2012 r. odnotowano zmniejszenie liczby osób narażonych na hałas:

drogowy (średni dobowy spadek o ok. 17%)
tramwajowy (średni dobowy spadek o ok. 10% oraz o 24% w przypadku hałasu nocnego)
kolejowy (spadek w porze nocnej o 10%)

Hałas lotniczy

Osoby mieszkające w rejonie ulic: Bukowskiej, Bułgarskiej, Polskiej (rejon Portu Lotniczego Poznań – Ławica) oraz okolic Marlewa, Minikowa, Głuszyny i Świerczewa (rejon lotniska wojskowego w Krzesinach) dotkliwie odczuwają hałas lotniczy.

Osoby z obszaru ograniczonego użytkowania wokół Portu Lotniczego Poznań – Ławica występują z roszczeniami wobec portu lotniczego za utratę wartości swoich nieruchomości oraz uciążliwość związaną z nadmiernym hałasem.

W celu ograniczenia uciążliwości akustycznych powodowanych funkcjonowaniem lotniska, stosuje się ustalenia wynikające z decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych, m.in. ograniczenie lotów w nocy, zmiany procedury startowe, czy polepszanie stanu technicznego urządzeń lotniskowych.

Działania Miasta w zakresie ochrony przed hałasem

W 2018 r. Rada Miasta Poznania uchwaliła “Program ochrony środowiska przed hałasem dla miasta Poznania“, opracowany w oparciu o dane zawarte w Mapie akustycznej dla miasta Poznania z 2017 r.

W ramach działań Miasta na rzecz zmniejszenia emisji hałasu realizowano m.in.:

wprowadzenie, a następnie rozszerzenie strefy uspokojonego ruchu Tempo 30,
poprawę stanu technicznego pojazdów i nawierzchni drogowych (m.in. przez stosowanie cichych nawierzchni typu „colsoft”)
zapewnienie odpowiedniej wibroizolacji i gumowej obudowy torów tramwajowych (tzw. „szyny szepczące”)
zmniejszenie liczby pojazdów ciężkich w centrum miasta
wprowadzenie taboru transportu zbiorowego nowego typu, w tym autobusów elektrycznych
budowę i modernizację ekranów akustycznych
rozbudowę systemu Poznańskiego Roweru Miejskiego
wsparcie dla rozwoju systemów współdzielenie elektrycznych samochodów, skuterów i hulajnog