Według GUS-u Poznań znajdował się na 17. miejscu wśród polskich miast o dużej skali zagrożenia emisją zanieczyszczeń powietrza.

Odnotowano wzrost emisji pyłów (o 37%) oraz wzrost emisji gazów (o 10%) z poznańskich zakładów przemysłowych. Dla gazów podlegających badaniom, odnotowano wzrost emisji dwutlenku węgla (o 10,5%), dwutlenku siarki (o 11%), tlenku węgla (o 35,5%) i tlenków azotu (o 0,2%).

W 2021 r. (najnowsze dostępne dane) instalacje zatrzymały 99,9% pyłów oraz 63% substancji gazowych (bez CO2).

Roczne oceny jakości powietrza dla obszaru aglomeracji poznańskiej (obejmującej obszar Poznania) wskazywały, że normatywne stężenia poszczególnych rodzajów substancji, z wyjątkiem stężenia ozonu w pomiarze 8-godzinnym oraz średniorocznego stężenia benzo(a)pirenu, nie były w Poznaniu przekraczane. W związku z powyższym Główny Inspektorat Ochrony Środowiska zaklasyfikował strefę aglomeracji poznańskiej do klasy „A” pod względem substancji, których stężenia nie przekroczyły dopuszczalnych norm, do klasy „C” pod względem docelowego benzo(a)pirenu oraz do klasy „D2” pod względem poziomu celu długoterminowego dla stężenia ozonu (pomiar 8-godzinny).

W okresie ostatnich 20 lat, na terenie miasta nie zostało przekroczone stężenie średnioroczne pyłu zawieszonego PM10, przekraczane były natomiast wartości zanieczyszczenia dobowego w okresie grzewczym. Jednak mieściły się one w limitach liczby przekroczeń dobowych, wyliczanych w skali całego roku.

Średnie stężenie średnioroczne pyłu PM10, odnotowane w aglomeracji poznańskiej w 2021 r., wyniosło 25 μg/m3 przy obowiązującej normie 40 μg/m3.

Substancją, która była uwzględniana w ocenach jakości powietrza, był pył zawieszony PM2,5, którego norma roczna wynosiła 25 μg/m3. W 2021 r. poziom ten nie został przekroczony, a średnie stężenie roczne wyniosło 18,5 μg/m3.

W 2022 r. Miasto opracowało Strategiczną mapę hałasu miasta Poznania, która jest dokumentem mającym na celu określenie narażenia obszaru miasta na hałas pochodzący z różnych źródeł w ujęciu długookresowym. Zarejestrowane wartości równoważnego poziomu hałasu, w porównaniu z poprzednimi edycjami mapy akustycznej miasta Poznania, uległy obniżeniu, mimo iż punktowo odnotowano przekroczenia przyjętych norm, szczególnie z powodu ruchu drogowego oraz lotniczego.

Osoby mieszkające w rejonie Portu Lotniczego Poznań – Ławica oraz w rejonie lotniska wojskowego w Krzesinach, dotkliwie odczuwały hałas lotniczy. W celu ograniczenia uciążliwości akustycznych, powodowanych funkcjonowaniem lotniska, stosowano ustalenia wynikające z decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych, m.in. ograniczenie lotów w nocy, zmiany procedur startowych czy polepszanie stanu technicznego urządzeń lotniskowych.

Kontynuowano realizację „Programu ochrony środowiska przed hałasem dla miasta Poznania”. W ramach działań Miasta na rzecz zmniejszenia emisji hałasu realizowano m.in.:

  • rozszerzenie strefy uspokojonego ruchu Tempo 30;
  • przebudowę skrzyżowań i przejazdów kolejowych do postaci bezkolizyjnej
    upłynnienie ruchu drogowego;
  • budowę parkingów Park&Ride (P&R) – zmniejszenie liczby pojazdów na rzecz transportu miejskiego; w 2022 r. prowadzono prace projektowe dotyczące parkingu przy ul. Zgoda;
  • poprawę stanu technicznego pojazdów i nawierzchni drogowych;
  • zapewnienie odpowiedniej wibroizolacji i gumowej obudowy torów tramwajowych, a także szlifowanie i frezowanie torów;
  • zmniejszenie liczby pojazdów ciężkich w centrum miasta;
  • wprowadzenie taboru transportu zbiorowego nowego typu, w tym autobusów elektrycznych; podpisano umowę na zakup 25 autobusów elektrycznych zasilanych wodorem;
  • budowę i modernizację ekranów akustycznych, np. wzdłuż ul. Krzywoustego;
  • wsparcie dla rozwoju systemów współdzielenia elektrycznych samochodów, skuterów i hulajnóg.